Gili Gede; een ‘secret’ Gili bij Lombok

Indonesië | Lombok | Gili Gede

Een onbekende Gili

Gili, eilandengroep ten westen van Lombok – Indonesië. De meeste reizigers en zeker backpackers in Zuidoost-Azië hebben er óf over gehoord óf zijn er zelf geweest. Reden genoeg voor ons om te zoeken naar een minder bekende variant. Die ene plek die nog puur is en ongerept. Een ‘secret’ Gili die je eigenlijk voor jezelf wilt houden of in ieder geval de parel wilt laten blijven die ze nu is. 

Hectisch Bali

Bali Ngurah Rai International Airport, half 5 donderdagmiddag. Nadat we onze backpacks van de band hebben geplukt, lopen we naar de aankomsthal, recht in een fuik van honderden schreeuwende mensen. Ze houden naambordjes boven hun hoofd en zijn driftig in de weer de aandacht te trekken van hun gasten. Als een slang wurmen de aangekomen passagiers zich een weg er doorheen. Zo ook wij, op naar een taxi. 

• 

Op de weg is het al net zo’n drukte. Luid toeterende auto’s en scooters wurmen zich, beladen met alles wat erop past, tussen het verkeersgeweld door. Bali is, vooral hier in het zuiden, populair, en dat is te merken. Luxe Ibiza-style loungebedden liggen zij aan zij op volbepakte stranden. Erachter staan rijen vol kraampjes met sarongs, vliegers en houtsnijwerk. Wie verder kijkt op Bali dan zijn strandbed ziet imposante tempels, rijstvelden en vulkanen. Drukbezocht maar niet minder mooi. 

Full moon parties en schildpadden bij de ‘bekende’ Gili’s

Bali, hoe prachtig ze ook is, wij zijn op doorreis naar het oosten. Eerste stop is een van de eilanden voor de westkust van Lombok. De meeste toeristen kiezen voor een van de drie Gili’s; Gili Trawangan (Gili T voor intimi), Gili Air en Gili Meno zijn al jarenlang favoriet bij feestende en chillende backpackers. Fastboats hebben in de loop der jaren een bezoek aan deze eilandengroep eenvoudig gemaakt door er in een paar uur van oost-Bali naartoe te varen. Gili T was ooit, toen ik er in mijn jonge jaren was, een ongerept eiland met een handvol hostels en duikscholen. Ik sliep in een hangmat, beleefde mijn eerste duiken, haalde mijn Open Water brevet en dacht dat het doodnormaal was elke duik schildpadden te zien.

• 

Inmiddels is dit de plek voor wie nachten door wilt halen met full moon parties en feestende soortgenoten. Gili Air, de kleinste van de drie is iets rustiger dan Gili T. Delen van haar kustlijn hebben plaatsgemaakt voor een aantal resorts en bars en ook hier vinden tegenwoordig de nodige feestje plaats. Gili Meno heeft van de drie het minste vertier en nog plekken waar je zonder herrie met een goed boek in je hangmat kan chillen. 

• 

Duiken en snorkelen rondom de eilanden blijft prachtig. De vele duikspots zorgen ervoor dat groepen duikers worden verdeeld over verschillende plekken. Het koraal is weliswaar niet overal meer zo ongerept maar nog steeds kleurrijk en vol vis. Door verschillende projecten waarbij schildpadden worden beschermd kom je deze ook nu nog steeds met enige regelmaat tegen. De eilanden blijven bijzonder en zijn, ieder voor hun eigen doelgroep (kies wat bij je past!) heerlijk om te verblijven.

Onontdekt en authentiek

Dat gezegd hebbende is er, voor ons althans, altijd wel een reden om op zoek te gaan naar iets anders dan anders; het andere Indonesië, weg van de gebaande paden, terug naar de oorsprong. Na een heerlijk Indonesisch maaltje en een goede nacht op Bali om de jetlag eruit te slapen vertrekken we de volgende ochtend met de boot vanaf Serangan/Bali naar Gili Gede. Op naar het rustigere zuidoosten.

Gili Gede oftewel ‘groot eiland’ ligt voor de zuid westkust van Lombok en meet een heuse 4 bij 1,5 km. Vlakbij liggen haar kleinere zusjes Gili Layar, Rengit , Anyaran en Asahan. Anders dan Gili T en haar soortgenoten is deze eilandengroep relatief onontdekt en authentiek. Geen full moon parties maar sunset in een hangmat aan de zee. Wegen en auto’s zijn er niet. Het belangrijkste vervoermiddel is de perahu, een traditionele kano met sierlijke dragers aan beide kanten die zorgen voor het nodige evenwicht. 

Hula hula hula hoop hoop hoop ….

We stappen uit op de hoofdsteiger van Gili Gede waar een plukje mensen staat te wachten. Zo ook onze boatsman. “Welcome! Please step in, I will bring you to Hula Hoop”. Onze accommodatie heeft een perahu geregeld om ons, bagage incluis, om te varen naar de andere kant van het eiland. De bungalows van Hula Hoop, ons thuis voor de komende dagen, lijken als stipjes uitgestrooid op een heuvel aan de zee. Direct ervoor ligt het rif met koraal in alle kleuren en veel tropische vis. Boten kunnen door het huisrif alleen met hoogwater aanmeren aan de kleine steiger van de eco lodge. Is het eb, dan wijken ze uit naar het strand van het naastgelegen dorp. In de vijf kampongs, die door voetpaden met elkaar verbonden zijn, wonen 1000 mensen. Sinds kort rijden er in de dorpjes wat scooters, bij Hula Hoop (gelukkig) niet. 

• 

Onze bungalow is van de zeven het hoogst gelegen op de heuvel. Alles is gemaakt van hout, touw, schelpen en andere natuurlijke materialen. Het meeste komt van het eiland zelf. De decoratie is door de lokale bevolking gecreëerd van drijfhout en andere aangespoelde spullen.

• 

• 

• 

Het door Hula Hoop opgezette plastic project leert de bevolking recyclen en gebruiksartikelen te maken van plastic afval. Afvalverwerking is in Indonesië een groot probleem. Faciliteiten zijn er niet en kennis ontbreekt. Aan de zuidkant van het eiland zien we plekken met veel plastic afval. Op een andere plek staat een prullenbak gemaakt van plastic flessen. Het is een proces wat tijd kost maar de eerste resultaten zijn gelukkig al zichtbaar.

Het uitzicht vanaf onze veranda is als in een film. Anderhalf jaar zijn ze bezig geweest om de lodge te bouwen. Er was niets, geen stroom, geen water, alleen de berg en het rif. Zonne-energie zorgt voor elektriciteit en een zelf gevonden waterbron voor zoetwater. De kast in de kamer is gemaakt van een halve perahu en de douchekop van een oude gieter. Het gebruik van bestaande materialen en de details maken het geheel zowel eenvoudig als uniek.

• 

Meeting the locals

Bijzonder aan Gili Gede is dat je je tussen de lokale bevolking bevindt. Direct naast onze lodge ligt een van de vijf kampongs (dorpjes) die het eiland rijk is. Toeristen komen hier niet veel en dus zijn wij hier de grootste bezienswaardigheid. Als we aan komen lopen, rennen de kinderen uit het dorp ons enthousiast tegemoet. Ze springen en roepen om ons heen. ‘Hello! How are you? What’s your name?

• 

Op het eiland is 1 school en 1 voetbalteam met 11 kinderen. Ze trainen elke dag in de ‘voetbalzaal’, lees: een betonnen vloer met een dak erboven. Ernaast staat de moskee te glimmen in de zon. Koeien lopen naast het voetbalveld én erover heen. Op de plek waar je de middenstip zou verwachten ligt een grote koeienvlaai. Het lijkt niemand iets te schelen. Zij komen hier om te trainen. 

Steun voor Lombok

Vanuit Nederland hebben we in samenwerking met Stichting Steun voor Lombok een project opgezet om de bevolking op Lombok te helpen. Zo hebben we voor het voetbalteam op Gili Gede nieuwe tenues meegenomen. Hoe we dit beleefd hebben lees je hier.

• 

• 

We lopen door de kampong naar een kleine haven aan de zuidkust van het eiland. Vissers komen terug van hun dagelijkse trip op zee en halen hun netten binnen. Ze roepen ons en laten trots hun vangst van de dag zien. We lopen verder langs de kleine eenvoudige huisjes aan de kust. De mensen zijn open en vriendelijk, maken allemaal een praatje met die blonde mensen uit ‘Belanda’. Een paar kinderen spelen met krabbetjes op het strand. Dit is hun leven op dit eiland; eenvoudig maar goed. 

Magie onder water

De volgende dag; duiken! Gili Gede heeft twee duikscholen, wij kiezen voor Go Wild Dive. Sunken Island is onze eerste duikspot. De zee is een beetje ruig als we achterover de boot afrollen. Eenmaal beneden neemt de deining ons rustig mee over het rif. Het koraal bloeit in alle kleuren. Papegaaivissen, butterfly-vis, clownvissen en een koraalduivel zweven om ons heen. Kleurrijke ‘nudibranches’ geven een heel andere dimensie aan de slak in vergelijk met de slijmerige bruine exemplaren in onze Nederlandse achtertuin. 

Tussen de duiken door maken we een tussenstop op de parelwitte stranden van buureiland Gili Layar. Met een kop thee en in palmblad verpakte rijsthapjes is dit de perfecte plek om te lunchen en op te laden voor de volgende duik. Ga je liever snorkelen, dan is dit een van de plekken waar je met een snorkeltrip naartoe gaat. Het koraal ligt vlak voor het strand en is ondiep genoeg om al snorkelend goed te kunnen zien.

• 

Ik heb duikinstructeur Inyonk gevraagd of hij een zeepaardje voor me kan vinden. In 100 duiken over heel de wereld heb ik die nog nooit gezien. Zonder beloftes maar met enige hoop dit bijzondere diertje te spotten, zakken we de blauwe diepte in. Mijn duikcomputer geeft 21 meter aan als Inyonk naar een stuk fankoraal wijst. Daar zit ze dan; moeder zeepaard, 1cm groot, rood en wit gekleurd. Wat een plaatje! Op de terugweg schuift een oude grote schildpad rustig langs ons heen. Wat een magie. De onderwaterwereld is als meditatie onder water, het beste ooit. 

• 

Terug bij Hula Hoop, een plek die op vele fronten bijzonder is. De ligging, het uitzicht en de prachtige bungalows. Maar vooral de mensen hier, veelal locals uit het dorp. Zij hebben de kans gekregen hier te werken en doen dat vol overgave. Deze vriendelijkheid en gastvrijheid laat je thuis voelen en maakt Hula Hoop uniek. 

• 

Als de zon achter het tegenover gelegen eiland wegzakt zien we vulkaan Ajung op Bali in de verte. De maan verschijnt. Deze full moon deze nacht heeft helemaal geen party nodig. Dit is al een feestje op zich. Wat een unieke plek! 

• 

---

---

Praktisch en tips

• Het koraal rondom Gili Gede, Gili Layar en de eilanden eromheen is prachtig. Via je accommodatie kan je een snorkeltrip boeken naar de mooiste snorkelplekken. Doen!
• Duiken: hebben wij gedaan met Inyonk van Go Wild Dive www.gowilddive.com. Hij is enthousiast, relaxt, leuk met kinderen en hij wist een zeepaardje voor me te vinden (held!).
• Er is geen ATM op het eiland. Neem voldoende cash en een creditcard mee. (niet overal geaccepteerd). 
• Je bent op een onontdekt eiland of je bent het niet. Er zijn geen (echte) supermarkten, geen (feest)cafés, het zoetwater is ziltig en de wifi is zwak of helemaal niet aanwezig. Maar who cares? Je bent op de mooiste plek ever!
• Meet the locals! De mensen in de kampongs vinden het geweldig je te ontmoeten. Ze zijn vriendelijk, gastvrij en nieuwsgierig. Wat ruimte over in je backpack? Neem iets voor de lokale bevolking mee. Wij namen twee grote koffers met spullen mee. Hoe wij dit organiseerden lees je hier.

---

---